Երևանի «Ուսում» հանրակրթական դպրոցը հիմնադրվել է 1997 թ․ հունիսի 27-ին ՀՀ ԿԳ նախարարի համար 125-Մ հրամանով, ըստ որի` դպրոցին տրվել է հանրակրթական միջնակարգ կրթություն իրականացնելու թիվ-26 արտոնագիրը։
Այս պահին դպրոցն իրականացնում է եռաստիճան կրթություն՝ պարտադիր հանրակրթության բոլոր երեք օղակներում՝
տարրական դպրոց (1-4-րդ դասարաններ),
միջին դպրոց (5-9-րդ դասարաններ),
ավագ դպրոց (10-12-րդ դասարաններ)։
Ավագ դպրոցն իրականացնում է հոսքային ուսուցում:
Իր երեսնամյա հոբելյանին ընդառաջ` շուրջ 900 աշակերտներով և մոտ 100 մանկավարժներով «Ուսում» դպրոցը շարունակում է իրագործել կրթական նորարարությունների և ավանդական արժեքների համադրման վրա հիմնված ուսումնական գործընթացը` միտված բանիմաց, բարձր արժեքային համակարգ կրող և ազատ մտածող քաղաքացու ձևավորմանը և հավատարիմ իր որդեգրած կարգախոսին, այն է` ազատ չմտածել, նշանակում է չմտածել։
Հարգելի՛ աշակերտներ, ծնողներ և կրթության ոլորտում ներգրավված անձինք,
Անընդհատ փոփոխվող աշխարհում դպրոցները կարևորագույն դեր են խաղում՝ ձևավորելով մեր ապագան: Ես և «Ուսում» դպրոցի սրտացավ անձնակազմը պատասխանատվություն ենք ստանձնել՝ ոչ միայն ապահովելու կրթական բարձր որակ, այլև ստեղծելու միջավայր, որտեղ յուրաքանչյուր երեխա կարող է բացահայտել ու զարգացնել իր ներուժը և դառնալ ապագայի պատասխանատու քաղաքացի:
Մեր դպրոցը ձգտում է միավորել ավանդական արժեքներն ու ժամանակակից դասավանդման մեթոդները և պատրաստ է ձևավորել մի տիրույթ, որտեղ կրթությունը ոչ այնքան գիտելիքների փոխանցում է, որքան յուրաքանչյուր աշակերտի անհատական կարողությունների դրսևորման ճանապարհ:
Մենք կարևորում ենք աշակերտի անհատականությունը, ուստի մեր գործունեության հիմքում դրված են այնպիսի մոտեցումներ, որոնք ամրապնդում են ընկերությունը, հանդուրժողականությունը, համագործակցությունն ու թիմային աշխատանքը:
Աշակերտներին ներշնչում ենք իրենց երազանքի հետևից գնալու և դժվարությունների առջև չընկրկելու վստահություն։ Ուսուցչական ողջ անձնակազմի ժամանակը, եռանդը և էներգիան մեկ նպատակի է ծառայում՝ ձևավորել լիարժեք անհատ և քաղաքացի՝ խելացի, բարեպաշտ, ապագայի և աշխատանքի նկատմամբ հավատով լեցուն:
Հուսով եմ, որ մեր համագործակցությունը կլինի արդյունավետ, և մենք միասին կհասնենք յուրաքանչյուրի համար սպասված ու ցանկալի վերջնարդյունքների:
«Ազատ չմտածել նշանակում է չմտածել»։
